Dag twee maakte me om 7.30 uur wakker. Er is hier een tijdsverschil van een uur en 10 jaar. Grap. De Canarische Eilanden liggen binnen de meridianen de Canarische Eilanden liggen binnen de 0 graden meridiaan, wat betekent dat ze hier dezelfde tijd hebben als in Londen. Dus als we op vakantie gaan, hebben we nog een uur om te verkennen – want wie verbiedt de rijken?

De wegen van Lanzarote zijn prachtig, vaak zonder berm en met duizenden verschillende vulkanische formaties aan beide kanten. El Golfo verscheen als eerste in het vizier. De kleur van dit ongewone meer is te danken aan het specifieke fytoplankton dat erin wordt aangetroffen. Het heeft een diepte van 8-10 meter en is gevuld met zeewater. Het werd gevormd toen zeewater de krater van de vulkaan binnendrong. Bovendien is het waarschijnlijk zouter dan de Dode Zee. De stenen muur erboven is het enige deel van de vulkaan El Golfo, de rest is opgeslokt door de zee. Aan het eind van de dag ben ik naar verschillende plekken geweest waar je van mooie uitzichten kunt genieten. Deze plaatsen zijn Los Hervideros, Caldera Blanca, enchadero de los Camellos. En morgen is het tijd om de geheimen van Timanfaya te leren kennen

De ochtenden op dit eiland zijn magisch, waarom? Omdat het hier zo stil is, vooral op 3 januari 2020, toen ik besloot een historische plaats te bezoeken – Timnfaya National Park. Het maanachtige landschap dat toeristen in vervoering brengt, is het resultaat van vulkaanuitbarstingen van slechts 300 jaar geleden. Lava en magma hebben rechtstreeks uit sciencefictionfilms een decor gecreëerd waarin, ondanks de hardheid, het leven zich geleidelijk verspreidt. Het park gaat open om 9.00 uur – en het is beter om er om 8.45 uur te zijn. Er waren een paar toeristen bij, maar binnen een uur bruiste het hele park van het leven. Een bustour is een uitstekende mogelijkheid om het park “van binnenuit” te bekijken. Dan kun je kijken hoe actief je een barbecue of een stoomfontein op de vulkaan kunt maken.

Het punt dat niet mag worden gemist, zijn de verbazingwekkende zoutvelden van Salinas de Janubio. Daarom wordt het eiland ook wel het land van zout genoemd. Hun oppervlakte is 440.000 m2 en hier wordt jaarlijks gemiddeld 2.000 ton zout gewonnen. Naast de esthetische waarden is Salinas de Janubio in de eerste plaats een plaats waar 100% natuurlijk zeezout, vrij van conserveermiddelen en additieven, wordt gewonnen. Voor de productie ervan wordt oceaanwater gebruikt, dat na verdamping door de zon wordt opgevangen en vervolgens wordt gereinigd en andere productieprocessen ondergaan.

Mijn doel was de zuidkant van het eiland, Faro de Pechiguera. Dit is een actieve vuurtoren aan de zuidwestkant van het eiland. Het werd geopend in 1866. Een oceaan en golven beuken tegen de rotsen. Dit geluid kalmeert en het zout zorgt voor verbluffende beelden op de muren van stenen.